Sydney

Maandag 2 tm vrijdag 6 april

Maandag 2: laatste ontbijt voor de campervan. We maken de restjes op. In Windsor - a historic village – drinken we koffie met een stuk lemoncake met een paaskuikentje erop. Daar komen op deze 1e Paasdag oude zoons binnenlopen voor de Paaskoffie met hele oude moeders aan de arm, bleek en zwak, maar op z’n zondags gekleed. We zakken af  naar het zuiden. Langs Penrith en Orchard Hill naar Sydney. Wat een stoplichten onderweg. Het schiet maar niet op en tussen de stoplichten mag je 70 of minder rijden. En dat meer dan 25 km lang. Uiteindelijk komen we 10 minuten voor de afgesproken tijd binnenrijden. Sleutels inleveren en met de taxi naar onze nieuwe bestemming: Arts Hotel in Sydney.

Leuk hotel in Paddington, een buurt in ontwikkeling, erg gewild bij de gay and lesbian scene en dat is duidelijk te merken. Behalve veel gays (met honden en hondjes, met en zonder strikjes) veel zwervers op sommige plaatsen, maar ook veel mooie appartementen waarvan de verf nog maar net droog. Vanaf het  hotel is het te lopen naar het centrum/de Opera, de ferry en Hyde Park (jawel, ook hier). 

In een hotel verblijven betekent ook ‘uit eten gaan’ en dat hebben we eigenlijk nauwelijks gedaan eerder deze vakantie. Vanavond eten we ‘bij de buren’. Net als we besteld hebben (Thais, om alvast te wennen aan wat er straks gaat komen) komt er een groep binnen met twee travestieten als kern. Eentje in rood glitterpak, lekker hoog opgesneden en in high heels met klapwimpers en een zeer enthousiaste prater met een hoog decibelgehalte en een jongen, ook met high heels en een topje, maar wat meer man gebleven. Om hen heen hangt een groep gays en lesbo’s die zichzelf ook erg interessant vinden. Wij kunnen eigenlijk geen woord meer wisselen, zoveel herrie is het achter ons. In Oxfordstreet waar het hotel staat, zijn zeker een stuk of 3, 4 gayclubs, waar optredens plaatsvinden. Daar kwamen ze vast vandaan – vandaar de herrie en opwinding. Een tafeltje voor ons zit een net stel met twee dochters, waarvan er één een jaar of 10 is. Zij kijkt haar ogen uit. De verbazing straalt van haar af. Dat wordt nog een interessante avond met pa en ma denken wij.

De volgende dag klimmen we op de mountainbike (met verplichte helm) en fietsen door Sydney, om zoveel mogelijk te kunnen bekijken. En dat lukt prima zo! Als eerste fietsen we met een omweg door een wat heuvelachtige wijk die ten zuiden ligt van het hotel naar de Opera, om kaarten te bemachtigen voor onze laatste Sidney avond. Dat lukt, vooral door de inventiviteit van Dave, de jongen achter het loket. We kunnen ons nu verheugen op La Bohème op locatie. Eigenlijk zijn we verder de hele dag onderweg door Sydney en we vinden het fantastisch. Soms is het lastig fietsen vanwege de autoterreur. Automobilisten in deze stad houden niet van fietsers en qua luchtvervuiling is het ook niet een stad waar je graag wilt zijn. Maar je komt op zoveel meer plaatsen waar je anders niet terecht gekomen zou zijn: de Rocks (hier begon Sydney), de Fishmarket, langs Chinatown, de Universiteit met meer dan 90% Chinese studenten, marktjes, baaien, havens……

Op donderdag lopen we eerst via het ‘Central Station’ en Chinatown (de kleine straatjes) naar de Opera voor de rondleiding die bij onze boeking hoort. Erg interessant, zo horen we de ins and outs van het ontwerp en de bouw van dit nu wereldberoemde Operagebouw (staat op de lijst van werelderfgoederen) en we bezoeken de verschillende zalen. Een wereld van conflicten, start ontwerp in 1956, einde bouw 1974. Het lijkt de Elphi wel in Hamburg, dat is ook zo’n probleemgeval geweest met flinke overschrijdingen in tijd en geld.

Na de rondleiding moeten we naar de  overkant van de baai, waar de locatievoorstelling La Bohème plaatsvindt. Gelukkig maakt Jorgen daar een filmpje van. Dat zegt zoveel meer dan woorden.

Dan breekt onze laatste dag aan in Sydney, maar we vertrekken pas in de avond. Tijd om nog wat te doen: met de ferry naar het eiland Manly, een half uurtje varen met veel strandtoeristen aan boord. Lekker op het water, langs de Opera en de haventjes van Sydney. In Manly loop je in 10 minuten naar de overkant van het eiland, waar het surfgebeuren plaatsvindt. Leuk om te zien, vooral de leerlingen van de surfschool die leskrijgen zijn erg grappig. Na de terugreis is er nog tijd voor een bezoek aan het Convictmuseum, waar veel mensen van eind 1700 tot eind 1800 opgevangen zijn uit met name Ierland, maar ook uit Engeland en Schotland. Sommigen met een strafblad voor grote of kleine misdaden, maar ook veel weesmeisjes van wie de ouders omgekomen zijn bij de great famine in Ierland. Meiden van rond de 16 jaar, die op transport gesteld worden en geen idee hebben wat hen te wachten staat. Jammer genoeg konden we niet de hele tentoonstelling bekijken, we moesten op tijd terug.  Om 19.20 gaat onze vlucht naar Bangkok. Een waardig afscheid van Sydney, deze dag.

Verslag Kootje