Vertrek Brunswick Heads - Grafton

26 maart 2018 - Grafton, Australië

Greyhound renbaan in Grafton, tegelijk onze campingMaandag 26 maart

We staan om 7 uur op, dan is het nog lekker buiten. Ons reisdoel vandaag is Grafton en we proberen toch af en toe naar de kust te rijden voor het geval dat we opeens op een plek aankomen die we leuk vinden. En ook op deze rit komen we niet terecht in het paradijs, terwijl de Lonely Planet dat wel belooft! De laatste 40 km kunnen we via een parallelweg via Macleans en Lawrence rijden.  Maar, als we naar Lawrence willen, dan kan dat alleen met de ferry zegt de Tomtom. Ik vraag aan een local voor de zekerheid of we er ook met de campervan mee over kunnen. En dat kan, dus op naar Lawrence. De ferry is gratis en we varen mee over de rivier de Clarence. Het lijkt wel de Betuwe, maar dan wel veel grootser.

In Grafton kunnen we kiezen uit 2 plekken waar we kunnen gaan staan. Als we de 2e naam zien is het besluit snel genomen: op het terrein van The Grafton Greyhound Racing Club kun je ook kamperen.

We kunnen er niet de gewone ingang in, want er zijn vanavond wedstrijden. We moeten via de kassa, maar hoeven niet te betalen. Melden bij The Office. Dit is wel de meest slordige Office die we tot nu toe tegengekomen zijn en er kan alleen cash betaald worden. Ik krijg wel een echt bewijs van betaling mee en het advies om de camper maar achter het gebouw, bij het hek te zetten. Daar staan nog wat kampeerders. Er is een toiletgebouw met afdeling Ladies en Gentlemen en een Laundry. De wc’s en douches zijn schoongemaakt, dat kun je goed zien. Maar de inrichting is niet echt van deze tijd. Bij de Ladies zijn bij de 2 wasbakken een heleboel witte tegeltjes van de wand gevallen en iemand is ooit begonnen om met een andere kleur tegel de schade te herstellen, maar is niet ver gekomen. Er staan ook oude ijzeren stoeltjes waar je je kleren op kunt leggen buiten de douche en die hebben de meest mooie kleuren. Daar heb ik een foto van gemaakt, het is een stilleven. Als ik onder de douche sta schrik ik van een enorm gebonk achter mij. Bij nadere inspectie is dat de wasmachine die niet helemaal waterpas staat,  in de achterliggende ruimte.

Jørgen verdwijnt vrijwel direct met z’n kleine foto apparaatje naar de racebaan en de bazen met hun windhonden. Er zijn 10 races vanavond en aan elke race doen 8 honden mee. Eerst wordt de baan waarop zand ligt, gelijk gemaakt door een tractor met een soort verzwaard zeildoek erachter. Intussen wordt de ‘lange kwast’ (heeft vast een speciale naam) getest, die aan een rail aan de zijkant van de racebaan vastgemaakt is. Dat ding schuift met een enorme snelheid aan de buitenkant van de baan rond en daar gaan de windhonden straks achteraan. De honden worden achter een soort slagboom opgesteld, de baan gaat open, de lange kwast vliegt langs de rails aan de zijkant en de honden gaan er met een enorme snelheid achteraan.

In de grote hangarachtige ruimte waar ook de bar is en een soort cafetaria, kun je zien op welke tijd welke  honden meedoen. Als je je keuze gemaakt hebt, ga je naar de gokloketten aan de overkant en zet je in.  

Bij race 3 ga ik kijken. Ik zit boven aan een tafel op de overdekte tribune met een biertje, naast het gedeelte waar de ‘speaker’ verslag doet van de wedstrijd en waar het licht verzorgd wordt. Binnen een mum van tijd is de race afgelopen en is er door velen geld verloren en door een paar mensen geld verdient. Wat is dit weer een verrassing.

Natuurlijk gaan we vanavond niet gezond eten, met een echt Greyhound Cafetaria en café in de ‘hangar’. We eten een t-bonesteak met salade en frites aan een houten tafel met een plasticje erover heen. Jørgen wil graag (en natuurlijk veel) bbq saus over zijn t-bone, pakt de fles en knijpt er lekker hard in (want hij wil veel!). Dat houdt het flesje niet, de dop springt eraf met alle gevolgen van dien, vooral op de grond, maar ook op z’n bord.

Aan het einde van de races wordt er afgesloten, stuk voor stuk gaan de enorme lampen uit, tot het moment dat we helemaal in het donker zitten. Het is een racecourse, geen camping. Het belang is duidelijk. Dus om 11 uur is het doodstil, donker en slapen ook de windhonden die logeren op de camping in hun kooien.

Verslag Kootje

Foto’s

3 Reacties

  1. Hans:
    31 maart 2018
    hilarisch :-)
  2. ToJo:
    31 maart 2018
    Vast een van de: ‘ sausssen van Calveeeeee heee heeeeeeeeeee... ‘ (Remember???)
  3. Paul Ridderhof:
    2 april 2018
    had jij niet niets met spinnen?