Vertrek Brisbane - Brunswick Head

Zondag 25 maart

Onder Brisbane ligt de Gold Coast en die willen we wel eens van dichtbij bekijken, want we kunnen ons niet echt een beeld vormen bij de beschrijving in de Lonely Planet. Naast de M1 (de snelweg) die de kust ongeveer volgt, zijn er nauwelijks parallelwegen dichter bij de oceaan. Je moet echt een paar kilometer van de snelweg af om bij kustplaatsen te komen. Onderweg in Runaway Bay (wat een mooie naam voor zo’n lelijk plaatsje) kopen we dan ook een ouderwetse ‘roadmap’, zodat we kunnen zien wat mogelijk is. Die kaarten worden trouwens niet meer bij benzinestations verkocht. We moesten ervoor naar een boekhandel.

Als we met deze wegenkaart in de hand de weg kunnen vinden naar de kust, zien we opeens een flinke concentratie hoge flats opduiken. Het lijkt wel Dubai vinden we allebei. Daar moeten we even een kijkje gaan nemen. Het blijkt Surfers Paradise te zijn. De place to be voor surfers, tenminste, dat was het lange tijd. Nu zoeken de surfers ook andere stranden op, want deze plek trekt in het hoogseizoen wel 20.000 bezoekers per dag. Het is volgens de Lonely Planet een wild and trashy party zone geworden. Niet op deze zondag buiten het seizoen. De flashy flats staan er, maar het aantal bezoekers is geminimaliseerd. Het lijkt qua drukte meer op Lelystad Centrum op een dinsdagmorgen. En er deinen wel wat lichamen in de prachtige zee, maar dat zijn er niet meer dan een stuk of 30. We hebben er geen foto’s van, wel filmpjes. Je kunt namelijk niet stoppen of parkeren op de doorgaande weg langs het strand, dus naar de koffie op een terrasje kunnen we wel fluiten.

We overnachten nog één keer in de buurt van de kust zeggen we tegen elkaar. Het wordt tijd voor natuur. We zetten de camper neer in Brunswick Head. Niet naast het strand, maar wel aan de rivier die naar dat strand toegaat. Aan de overkant op een zandstrandje huizen zwart met witte pelikanen en er vliegen veel papegaaitjes rond, witte met een gele kuif, groene en groen/blauw/rode exemplaren. Aan het einde van een rumoerige avond in de bomen rond ons, kunnen we constateren dat de vogels in Nieuw Zeeland kunnen zingen en dat die in Australië vooral kunnen schreeuwen. 

Verslag Kootje