dagje Brisbane

We zijn er weer! Het heeft even geduurd: geen internet, geen stroom. En natuurlijk wensen we iedereen nog een fijne Pasen toe.

Zaterdag 24 maart

Ruim op tijd wandelen we het hotel uit naar de Britz verhuurvestiging, 2,5 km verderop, om onze camper voor het traject Brisbane/Sydney op te halen. Het is een kleine vestiging en de inschrijving gaat wel snel. Maar voor je alle handtekeningen gezet hebt en van alles hebt ingevuld, ben je gauw een half uur verder. We krijgen dezelfde camper als die we in Nieuw Zeeland hadden, niet de kleinere Hitop. Dat is wel plezierig. En dit keer krijgen we geen verwarming mee maar een knaloranje ventilator, in de landskleur zegt Joyce, van origine een Katwijkse, hier ooit terechtgekomen als medewerkster. En we krijgen een werkende Tomtom mee, tenminste, daar gaan we vanuit. We vinden een camping in de (buiten)wijk Newmarket in Brisbane. Kunnen we met de bus naar de stad. Al snel blijkt dat de tomtomfunctie het wel doet bij dit exemplaar, maar de wifi niet. Nee, niet weer gezeur met dat apparaat. We rijden weer terug dwars door de stad naar Britz en krijgen een nieuwe. Daar wil de wifi het ook niet van doen. Joyce checkt dat ook nog eens, nee, geen verbinding. Dit probleem staat bekend als V300 zegt ze. Ligt niet aan het apparaat zelf, maar aan de voorziening voor ontvangst in de camper. Dan maar een andere camper en kijken of het daar wel goed gaat. En gelukkig, dit keer werkt alles naar behoren. We sjouwen alles over en kunnen nu – half 3 al - echt weg naar de camping in Newmarket. Als goedmaker krijgen een fles rode wijn mee en hoeven we de afleverkosten niet te betalen in Sydney. Dat maakt alles weer goed.

Als we inchecken in Newmarket komen er net twee campinggasten terug die 2 kaartjes voor de bus over hebben. Ze zijn nog geldig tot 8 over 4 en wij mogen ze hebben. Dat is aardig. We zetten de camper neer, lopen naar de bushalte vlakbij en zijn in 20 minuten in het centrum van Brisbane, waar, naast de brug waar we met de bus aankomen, een reuzenrad draait. Weten we in ieder geval ongeveer waar de bushalte is als we teruggaan. We lopen door de gang van het Sciencemuseum, waar tegen half 4 nog rijen ouders met kinderen staan te wachten tot ze naar binnen mogen. Aan de andere kant van de ‘gang’ zijn lange schoolborden gemaakt, waar de kids zich kunnen uitleven met gekleurd krijt tijdens de wachttijd. Via trappen, het Art Museum en een prachtig park dat langs de rivier loopt, komen we terecht bij de State Library, waar Jørgen weer een filmpje kan uploaden. Voor de zekerheid had hij z’n laptop maar meegenomen. Deze library heeft een enorme publieksruimte, heel licht, met veel hangende, zittende en liggende mensen die met hun laptop bezig zijn. De inrichting is daarop ingesteld, je kunt werkelijk liggend in de bibliotheek werken.

Dan wordt het een beetje haasten om op tijd te zijn voor de CityCat, een snelle catamaran die de rivier de Brisbane bevaart, met haltes links en rechts. We rennen om 16.06 de boot op, 2 minuten voor ons bus/bootkaartje afloopt. Nu mogen we nog gratis mee. We staan op het voordek te genieten en foto’s te maken van de verschillende beelden die voorbij komen: grote hoge rotswanden, torenhoge flats die een prachtige skyline vormen, burggen, een binnenhaven met boten en kranen, mooie huizen ….  het gaat maar door. En omdat de rivier enorm slingert, is het beeld achter de bocht vrijwel altijd een verrassing. Jørgen raakt in gesprek met een Indiase man uit Londen, die bij zijn dochter op bezoek is in Hamilton. Omdat ze nog lang niet uitgesproken zijn als de halte Hamilton zich aandient, varen we met z’n drieën mee naar het eindpunt en wachten daar op de boot terug. Op de terugweg stapt hij uit en wij varen door, nog steeds op de voorplecht met het toestel in de hand. Het wordt snel donker en we varen een bruisende, feestvierende stad in, die op veel plaatsen bijzonder is verlicht: de bruggen, gekleurde hijskranen op flatgebouwen, verlichte gebouwen onderweg langs het water. Bij de boothaltes staan mooi aangeklede stelletjes te wachten om mee te kunnen naar het centrum. Tip top aangekleed, de meisjes met veel bloot en met een handtasje. Wij stappen uit bij South Bank, waar we ook opgestapt zijn zo’n 2,5 uur geleden en begeven ons in het feestgedruis. En o, wat hebben we zin in een biertje. Maar dat is niet zo eenvoudig, hoewel het stikt van de horeca om ons heen. Allemaal vol mensen, maar zonder tapbier en dat willen we graag. Dan maar even wat verder uit het centrum lopen en daar lukt het bij The Charming Squire: een café dat z’n bier schenkt uit eigen brouwerij. We drinken een Nine Tales en een Four Wives. Bij het café hoort een restaurantje waar nog 1 tafeltje vrij is. Daar schuiven we aan en hebben er ontzettend lekker gegeten. In de bus terug hoeven we de rit niet te betalen van de chauffeur. Alleen als er controle komt moet ik direct naar ‘m toekomen om alsnog een kaartje te kopen. Dat is erg aardig, eigenlijk zijn de Aussies net zo aardig als de Kiwi’s.

Verslag Kootje