Dagje Dorrigo

Woensdag 28 maart

Verrassing! De zon schijnt en alle mist is opgetrokken. We  bezoeken vandaag het Rainforest Centre, nog  geen 5 km van onze bijzondere camping vandaan. Eerst lopen we op boomtophoogte naar een Outlook met uitzicht over de omgeving. Een mooie plek met uitleg over de omgeving en de bergen die je om je heen ziet. Daarna kiezen we voor een rondwandeling door het regenwoud. Wandelschoenen aan en dan het woud in. Dit is een heel bijzondere ervaring. Enorme bomen met een doorsneestam van meer dan 2 meter (carabeenbomen), allerlei palmen en reuzenvarens. En vooral de strangler fig maakt indruk op ons. Die begint zijn leven met het ontkiemen van een zaadje op een gunstige plek op een splitsing van een tak en de boom. Bij het uitlopen, stuurt ie z’n wortels naar beneden, haalt daar in de bodem uiteindelijk het voedsel weg van de gastboom. Z’n bladeren komen hoger dan de gastboom en daardoor wordt het licht ontnomen. Uiteindelijk overleeft de strangler fig en gaat de grote gastboom dood. Het is iets wat we nog nooit gezien hadden. En af en toe ook nog een loopvogel in beeld waar we de naam weer eens niet van weten. Het is een klim- en daalparcours, best heftig af en toe. Op driekwart van de route komen we een waterval tegen. Een flinke, maar de volgende is mooier, daar kun je achterlangs lopen, via een achterliggende grot. 

Na deze ervaring rijden we via de haarspeldbochtweg naar Bellingen – geen mist dit keer. In Bellingen willen we onze boodschappen doen. Het leek een leuk plaatsje. Als wij binnenrijden zijn al veel winkels gesloten: 4 uur closingtime, dan is de gezelligheid ver te zoeken. We kunnen nog wel terecht in de plaatselijke super en natuurlijk in de bottleshop, die veel witte wijnen in een koeling hebben staan. Opvallend is dat ze ook wijn verkopen met een laag alcoholpercentage. Iets wat je bij ons niet echt vaak ziet. Eigenlijk willen we een biertje drinken op het terras van het plaatselijke houten hotel, maar we zien de wolken al over de bergen rollen en herinneren ons de rit van gisteren: opkrassen dus, zo snel mogelijk omhoog de bergen in naar onze camping. Het biertje doen we later wel.

Als Jorgen wil gaan douchen merkt hij dat de douchemuntjes op zijn en dat we die zelf ook niet in voorraad hebben. Dus op naar de beheerder. Die is wat pissig, omdat hij zo laat komt aankloppen. Zo laat? Het is toch pas half 11? Nou nee, in New South Wales waar we al een aantal rondreizen is er een tijdsverschil het is hier een uur later. Nooit in de gaten gehad.

Verslag Kootje