Vertrek Liddell Lakes - Lithgow

Zaterdag 31 maart

Vandaag weer verder zakken richting Sydney. We willen op 2e Paasdag, als we de camper gaan inleveren, de stad graag vanuit het westen aanreizen, dan hoeven we de hele stad niet door. Dus kiezen we voor de Blue Mountains, wetende dat half Sydney daar zou kunnen zitten tijdens de zonnige Paasdagen. Gokje dus. Voor de zekerheid doen we alvast in Singleton, waar we doorheen rijden, de laatste boodschappen. Met een beetje geluk komen we precies uit met ons eten. We zakken af naar Richmond, dat ligt ten westen van Sydney. Opeens verschijnen er automerken als Volvo, Citroen en Ford op de weg in plaats van de eeuwige Toyota’s, Isuzu’s, Mitsubishi’s en Honda’s. Dat is opvallend.

De weg vanuit Singleton naar beneden is een eenzaam en kronkelig traject en heet The Putty Road. Weinig verkeer, nauwelijks gehuchten of boerderijen. Vreemd genoeg wel na 40 km eenzaamheid een overvolle camping, gevuld tot aan de rand met alleen maar tenten. Wat zou daar de reden van zijn? We kunnen er geen verklaring voor vinden. Ook dit is weer een rodeoweg.

Dan zien we een aankondiging van The Grey Gum International Café. Daar gaan we een tussenstop maken! Horeca in het dichte bos. En we zijn niet de enigen blijkt dan. Tussen de bomen staat een flinke hoeveelheid motoren en op het terras zitten hun berijders in zwarte leren kleding. Er is ook een standje met motorparafernalia, zwarte hoofddoeken met doodshoofden en meer van dat soort spul. De dikke verkoper van die artikelen in korte broek, is voor zover wij kunnen zien geheel getatoeëerd, in veel kleuren. Achterop zijn hoofd hangt een lange smalle staart, de rest is kaalgeschoren en ook getatoeëerd.

Dan komt het klapstuk van de dag binnen: een enorme vrouw, zeker 300 pond, met zwart geverfd haar bovenop en opzij weggeschoren. Ze is gekleed in een rode schotse rok tot over de knie met daaronder twee verschillende gympen en twee verschillende kniekousen en ze vindt zichzelf duidelijk een kunstwerk. Op haar zwarte, enorme t-shirt staat ‘Hugs are free’ en dat moet dan ook met een aantal motormuizen in praktijk gebracht worden. Ze is met haar vriend, een ‘gewone’ oudere jongere in spijkerbroek en hemd en ze komen hand in hand het terras opwandelen. Hij is ook een stuk kleiner dan zij. Deze opkomst wordt door iedereen met belangstelling bekeken. Ook door ons natuurlijk. Ik hoop dat Jørgen haar op film vast heeft kunnen leggen. Het raadsel van de overvolle camping een stuk terug is met deze koffiestop ook opgelost: daar kamperen de motorrijders.

Het vinden van een kampeerplek in de omgeving van de Blue Mountains blijkt inderdaad niet zo makkelijk te zijn. Uiteindelijk vinden we een mooie plek in Lithgow, in de vallei vlak voor de Mountains. Dat is een beter uitgangspunt om morgen de omgeving te verkennen. En wat nu echt van belang is: er staat een wasmachine en een droger. Kunnen we met schone kleren naar Sydney. We hebben weer stroom hier en de wifi van de Tomtom doet het goed, dus we kunnen eindelijk weer wat reisblogdagen opsturen, dat werd hoog tijd! 

Verslag Kootje