vertrek Manapouri - Arrowtown

Donderdag 1 maart

Vertrek van onze fijne camping in Manapouri met het bijna dwergachtig kleine beheerders echtpaar (vergeleken met ons). Het is zacht weer, we ontbijten buiten, vertrekken rond half 10 via Mossburn en Athol, waar we heel lekkere koffie drinken en een muffin met pruim en witte chocola. Wat een heerlijke combinatie. Er zitten ook een aantal werklui en een chauffeur koffie te drinken en te ouwehoeren. Naast ons is de speelhoek voor de kids en tegenover ons de bar (zonder tap). In het weekend zal dit toch wel de ontmoetingsplek voor Athol en wijde omgeving zijn. Het drizzelt onderweg. Verder via Garston en Kingston. Om de een of andere reden hadden we beiden het idee om Kingston in te rijden en dat was een heel goed idee. Kingston heeft een wit houten stationnetje  aan het Wakatipumeer, met even verder een onordelijke opslag van allerlei wagons en locomotieven. We komen twee fotograferende mannen tegen, die net zo enthousiast zijn als wij van deze bende. Hun vrouwen zijn blijven zitten in de auto, die hebben minder interesse. Het stationnetje was vanaf 1912 belangrijk voor vervoer over land, maar eigenlijk ook over water, omdat het stoomschip de Earnslaw aan kon meren voor het station. In 2012 is de Earnslaw buiten dienst gesteld voor beroepsvervoer en volgens het verslag op de plaquette bij  het station, was het ‘hartverscheurend om de toetersignalen aan te horen van het afscheid van de trein en de boot…..

We houden het meer aan onze linkerhand, zijn weer verrast door een prachtig uitzicht bij de Devil’s Staircase, een verstild meer met bergen, wolken en alles wat een beeld mooi kan maken.

Vlak voor Frankton zwaaien we de weg af om de historische brug te bekijken die sinds 1975 niet meer in gebruik is voor al het verkeer o.a. naar Queenstown, over de rivier de Shotover. Alleen fietsers en wandelaars mogen er nu over. Als we eroverheen lopen schieten twee jetboats uit Queenstown onder ons door met een gigantische snelheid en naar ik vermoed een groep gillende toeristen aan boord. We zijn nu vlakbij ons einddoel: Arrowtown, een voormalig golddiggersplaatsje, nu een toeristische trekpleister met één centrumstraat. Daarin staat nog een deel van de oude bebouwing, wij vinden het qua uiterlijk erg lijken op een dorpsstraat in een Western, maar dan zonder pistolen en paarden. Wel veel Chinezen en die kwamen toch niet veel voor in Westerns. Maar die hebben ooit wel ‘onder erbarmelijke omstandigheden ‘als golddiggers gewerkt in dit dorp.

Verslag Kootje