Vertrek Napier - Taupo

Dinsdag 13 maart

Bij het ontbijt zitten we lekker in het zonnetje, net als onze buren. Het heeft flink geregend vannacht, dus de bladeren zijn nog erg nat. Als ik aan kom lopen zorgt een windvlaag er net voor dat een enorme hoeveelheid regendruppels over onze beider ontbijttafels neerkomt.  Onze buurman merkt dan op: someone of us had a bad thought. Britse humor is zo ontzettend leuk!! Vanmorgen doen we de stadsrondwandeling Napier, waar ik me erg op verheug. Een stad die na de aardbeving van 1934 opgebouwd is in Art Decostijl. Dat wordt een fijne wandeling! En het is ook nog eens ontzettend mooi weer. De wandeling overtreft onze verwachtingen. Elke straat heeft zo veel mooie gevels, met name op de 1e verdieping. Gisteren heb ik bij de Isite een boekwerkje gekocht met de beschrijving van de Art Deco panden en hun geschiedenis. Bij de opbouw van de stad, waren een aantal panden net klaar voor de aardbeving in 1934 plaatsvond. Het pleisterwerk was nog nat, zeg maar. Zuur, maar waar. Omdat er in die tijd een enorme werkloosheid was, was het eenvoudig om snel bouwvakkers aan te trekken om de stad weer op te bouwen. De mevrouw van de Isite zei: net zoals we nu appelplukkers nodig hebben.

Het is erg opvallend dat in Napier erg veel banken en verzekeringsmaatschappijen gevestigd waren. Dat betekende dat er veel geld omging in de stad. Verder waren er ook veel hotels, waaronder het Masonic. Toen we langs het Masonic  liepen waren alle ramen beneden open vanwege het mooie weer. Je kon door de ramen de inrichting zien: vooral de beeldschermen met oude films uit de jaren 20/30 die boven de bar werden getoond, zorgden voor de passende sfeer en natuurlijk de grote ventilatoren aan het plafond. Heel mooi gedaan, we hebben ervan genoten! De stad doet er veel aan om Art Deco onder de aandacht te brengen. Elk jaar is in februari het Art Deco festival, waar bij iedereen in de stijl op straat verschijnt. Ook nu zien we bijv een donkergroene Packard met chauffeuse en een klant door de straten rijden. Ze is prachtig gekleed in Art Decostijl. Lopend over de Marine Parade maken we foto’s van de Sound Shell, weer zo’n passende omgeving voor een ADB optreden. Beetje ver, dat wel, maar met uitzicht op de South Pacific Ocean. We kijken op de korte pier nog even naar de enorme golven met een enorme ‘spray’ erboven. Mooi voor het beeld.

Na de wandeling en de koffie die we hard nodig hebben, rijden we richting Taupo. De afstand is niet zo ver, 150 km ongeveer, maar de haarspeldbochten zorgen voor een lagere gemiddelde snelheid. Op naar het ‘thermale gebied’, waar fumarolen bepalen wat er gebeurt. We reizen door tuinbouwlandschap waar wijn en fruit in allerlei soorten aangeboden wordt. En er wordt veel aan houtkap gedaan en aan de herbeplanting. Niet echt mooi om te zien. We komen in interessanter gebied in de buurt van Taupo: hoge bergen links en rechts en wij er tussendoor.

We vinden een plek aan Acacia baai. We zetten de witte bus dwars, vanwege de wind, zo zitten we een beetje in de luwte. Om een uur of 8 gaat het weer flink regenen. Vandaag zijn we 4 weken onderweg, het is niet voor te stellen!

Verslag Kootje