vertrek Wellington - Napier

12 maart 2018 - Napier, Nieuw-Zeeland

Leuk huis maar weer om op te knappenMaandag 12 maart

Vertrek uit Wellington/Lower Hutt naar Napier. De  Tomtom doet niet wat wij vragen, waardoor we opeens bij een uitvaartcentrum staan. Even ontkoppelen en weer aansluiten en ziedaar: de route naar Napier verschijnt. Napier ligt aan de oostkant van het Noordereiland en is in 1934 zwaar getroffen door een aardbeving. De stad moest voor een groot deel opnieuw opgebouwd worden en dat werd gedaan in de stijl die toen opgang deed: de Art Deco stijl. Dat is de reden dat we Napier op hebben genomen in ons reisschema. We gaan over een pass waar de settlers rond 1900 4 a 5 dagen over deden met paard en wagen. Nu rijden er in een weekend in het hoogseizoen gemakkelijk 10.000 auto’s per dag over de pass. Op het hoogste punt is een gedenkmonument voor de mannen die in de Great War meevochten in Europa. Dat is echt een ver van mijn bed show. Ze waren al een half jaar onderweg voordat ze überhaupt in Europa waren!! Die Britten haalden echt overal hun troepen vandaan. Aan de andere kant: er was in Nieuw Zeeland niets te doen voor jongens die graag hun energie kwijt wilden in iets anders dan het dorpsleven of het boerenbedrijf. Dus tekenden ze massaal in op dit project: vechten in Europa.

Het landschap valt in dit gebied een beetje tegen. Het is niet zo spannend als op het Zuidereiland. Dat verandert misschien nog wel. We reizen nu door een overwegend tuinbouwgebied.Onderweg komen we langs Dannevirke, waar ooit een Deense groep settlers is neergestreken. Daar worden nog steeds Deense festiviteiten gehouden, net als in nederzettingen waar Britten of Hollanders zijn komen wonen. We kwamen door een dorpje waar we een Dutch Shop zagen, een mooie tegenhanger van Dannevirke. Het is al lang geleden, maar de afkomst bepaalt nog steeds veel in dit land. Vandaar de eeuwig terugkerende vraag: Where are you guys from? Afkomst is de basis. Daardoor wordt bepaald met wie je te doen hebt.

Onderweg stoppen we toevallig – om de benen te strekken – op een herdenkingsplaats voor Poolse kinderen. In 1943 werden - door bemiddeling van Nieuw Zeeland - 733 Poolse kinderen en 105 begeleiders - via Siberië en Iran verscheept naar Nieuw Zeeland. In ruil voor wat? Daar wordt niets over vermeld. Die kids verbleven een jaar of 5 in een soort kamp buiten het dorp, kregen apart onderwijs in het Pools en werden pas later geïntegreerd in het dorpsleven, doordat ze daar verder naar school gingen.

Op naar een verblijfsmogelijkheid. Je kunt free staan langs de boulevard, maar in heel smalle parkeerhaventjes. Dat dat valt dus af. Dan naar de camping: het Kennedypark. Daar checken we in.

Niet alleen veel ruimte, maar ook veel mb’s zodat we verder kunnen met de blog.

Verslag Kootje

Foto’s

2 Reacties

  1. Paul Ridderhof:
    15 maart 2018
    ...maar wat kan je dan kopen in die Dutch shop? Stroopwafels... Hema wordt daar groot mee in het buitenland?
  2. ToJo:
    15 maart 2018
    Interessant. Onlosmakelijk verbonden met de Europese geschiedenis.