vertrek Westport - Tapawera

Dinsdag 6 maart

Lekker weer, buiten ontbijten. Geen hinderlijk bietsende Weka’s dit keer. We tanken en daarna gaat Jørgen naar de bieb ernaast, om z’n filmpjes te uploaden. Gaat het hier lukken?? In de bibliotheek is de doorsnee bevolking van Westport aanwezig: een intens dikke vrouw in een blauwe bloemetjesjurk speelt op de computer een spelletje kaart, een wat verwarde vrouw met piepende sandalen en een gehavende neus loopt rondjes tussen de boekenrekken door, maar er zijn ook ‘nette’ burgers die hun  boeken komen lenen. Ik wacht, terwijl Jørgen bezig is en blader intussen in een boek met instructies hoe je een bus kunt omtoveren in een campervan. Onze groene bus staat er ook in als voorbeeld, maar dan als blauwe bus en de eerste opmerking is:’ it is an expensive car’, Waar ik vooral benieuwd naar ben is of er hier goede sluitingsmechanismen aangegeven worden voor lades en kastjes. Helaas! Niet dus.

Vanuit Westport rijden we naar het oosten. Eerste koffiestop is bij Berlins, een passende plek voor de Al Dublin Band: dit wordt een mooi optreden in the country. Met name de afbeelding van de cowboy op z’n paard op het podium past prima bij het beeld van ADB. En bij Berlins maken we eindelijk eens een foto van onze witte bus aan de rivier de Buller: de bus aan de Buller. We vinden de bus fantastisch, alleen die heel praktische bult op z’n hoofd is erg lelijk. Maar daar kan ie niks aan doen.

Bij Buller Gorge stappen we uit. Even de benen strekken. Dat kan door over een lange hangbrug te lopen over de rivier. Aan de overkant van de flinke overspanning kunnen we een pad volgen door de bossen. Eerst ontmoeten we weer de pikawakawa, die weer probeert om Jørgen om z’n vinger te winden. Dan stuiten we op een ‘robin’, die gewoon op de grond blijft zitten als we om hem heen lopen en aan het eind van de overigens heftige tocht over gladde paadjes, boomwortels, gladde stenen en touwen om je aan omhoog te trekken, komen we een klein vogeltje tegen, geel groen met een ringetje om z’n oog, dat gewoon op de grond z’n eten bijeen aan het scharrelen is, zonder zich iets van ons aan te trekken. Geen idee hoe het vogeltje heet. Ga ik nog opzoeken.  

Onderweg stoppen we nog een keer voor een mooi uitzicht. Er komt een enorme bui aan en dat zorgt altijd voor mooie contrasten. De vrachtwagen (het was een broodmerk dat dit jaar 50 jaar bestaat) die al een hele poos voor ons heeft gereden, stopt ook. Jørgen maakt een filmpje van hem als hij wegrijdt en hij toetert omdat ie het leuk vindt.

We arriveren in Tapawera, waar zowel een camping als een winkel is. Dat is wat we nodig hebben. We checken in, een ouderwetse, 50er jaren camping (zie afbeelding van de douchekop/kraan). 's Avonds blijkt dat je de douchekop beter vast kan houden, anders valt ie uit de muur.

Wel weinig bezoekers en daar houden we van. Via een dijkje lopen we naar de supermarkt. En er is ook een bibliotheek in het dorpje. Morgen kan Jørgen weer aan de bak met het volgende filmpje.

Nu eten en daarna weer verder aan de blog. In verband met de sandflies, doen we de blog verder binnen in de camper. ’s Avonds boeken we de ferry naar het Noordereiland, omdat we nu een beetje weten hoeveel dagen we nog willen besteden op het Zuidereiland. Het wordt de oversteek van zaterdagmorgen om 10.45 uur vanuit Picton.

verslag Kootje